Kitap Özeti
Ümit Meriç, Sadettin Ökten, Leyla İpekçi, Senai Demirci ve Hüseyin Hatemi İstanbul’un mekânlarında namazı anlatıyor. Edebiyatla, sözcüklerin incelikleriyle ördükleri metinlerde her biri bir vakit namazını, bir vakti yazıyor; fonda hep İstanbul…
Ümit Meriç Avustralya’da başlayan, dünyayı tavaf eden ve Asya ile Avrupa’yı İstanbul’da “bir”leştiren sabah ezanını anlatıyor.
Öğle namazında Sadettin Ökten çocukluğundan bugüne uzanan bir yolculuğa çıkıyor. İstanbul’un birbirinden güzel camilerinde cenaze namazları, Cumalar… Tanrı Uludur’dan Allah-u Ekber’e geçildiğinde hüngür hüngür ağlayanlar… Poyrazın da yardımıyla üniversitenin en kuytu pozitivist koridorlarında bile yankılanan ezanlar…
Leyla İpekçi yükselirken yere koyuyor alnını Teşvikiye Camii’ndeki ikindi namazında… Girişinde iyilik, iyimserlik yüklü kâdim bir rüzgâr esen Tezkereci Osman Efendi Camii’nde kıbleye doğru yürürken, karşısına dünyanın bütün ikindi vakitleri serilmiş, selamlıyorlar onu.
Akşamın İstanbul’u, İstanbul’un akşamı, bir ezan eşliğinde, göklere yükseliyor, Senai Demirci ile göz göze geliyor. “Ellerimi göğe açıp saçlarıma dolanmış şehirli sıradanlıkları temizliyorum” diyor Senai Demirci. Secdeye gidip omzundaki metropol yükünü atıyor.
Yatsı namazını Hüseyin Hatemi yazıyor. “Vedûd olan Allah’ı sevelim, sonra O’ndan aldığımız varlığımızı, sağlığımızda O’na vakfedelim” diyor Eyüp Sultan ya da Yuşa Türbesi’nde yatsı namazını kılarken…
İstanbul bu kez namaz kılınan mekânlarıyla ve o mekânların manevi açılımlarıyla konuşuyor.
Ümit Meriç, Sadettin Ökten, Leyla İpekçi, Senai Demirci ve Hüseyin Hatemi kalemlerini bu maneviyat doğrultusunda secde ettiriyor.
